Danas, u savremenom projektovanju i opremanju enterijera arhitekte, dizajneri I dekorateri koriste mnoštvo različitih elemenata. Pravilna upotreba i kombinovanje boja, materijala, tekstura, svetlosti, digitalnih tehnika… a u cilju stvaranja određene , željene atmosfere u prostoru, za posledicu ima ne samo zadovoljne klijente / korisnike, nego I inspirativan, stimulativan, funkcionalan prostor kao krajnji, smisleni arhitektonsko–dizajnerski produkt.
Međutim, komercijalan karakter svih dizajnerskih proizvoda ( javni prostori, kafeterije, restorani, poslovni i stambeni prostori, ali i garderoba, upotrebni predmeti, nakit...), kao i svakodnevna zasićenost informacijama, trendovima, formama i njihovim brzim promenama i smenama, nameću potrebu za stručnim i profesionalnim pristupom celokupnom procesu projektovanja i dizajna. Takva stvaralačka baza zahteva stalno praćenje savremenih trendova, novih materijala i tehnologija, ali i poznavanje istorije arhitekture i dizajna, gde kroz specifičnosti stilskih epoha već imamo primere jasno definisane upotrebe i kombinacije elemenata.
U zavisnosti na koju vrstu umetnosti se orijentišemo i koje autore koristimo, reč stil ima više značenja. Ipak, sva ona su potekla od latinske reči stilus, koja označava predmet koji su stari Grci i Rimljani koristili za pisanje po tablicama presvučenim voskom. Pošto ćemo se mi najviše baviti arhitekturom, odnosno unutrašnjom arhitekturom i nameštajem, usvojićemo definiciju stila kao „...skup karakteristika umetničkog dela po kome se ono razlikuje od drugih umetničkih ostvarenja iste vrste ( katedrala romanskog, nasuprot katedrali gotskog stila ) nastalih na užem, ili širem području u određenoj društvenoj sredini i određenim historijskim, kulturnim i ekonomskim uvjetima...“ ( Enciklopedija likovnih umjetnosti. Jugoslovenski leksikografski zavod, Zagreb, 1966. )
Na formiranju stila utiču društveni i ekonomski uslovi, klima, dostupni materijali za gradnju, ali i stambena kultura, tradicija, uticaj drugih kultura i umetnosti. Jedna od bitnih odrednica stila jeste vremensko javljanje i trajanje, ali i njegova geografska rasprostanjenost. Međutim, prisustvo stila možemo prepoznati i u radu grupe umetnika, jednog umetnika ili u jednoj od njegovih stvaralačkih faza, pa su tako nastali i pojmovi stilski pravac ili škola, kao stil grupe umetnika i individulani stil.
Svaki istorijski stil je imao svoje karakteristike koje prepoznajemo na svim elementima enterijera, zidovima, podovima, plafonima, stepenicama, vratima i prozorima, komadima nameštaja...
Danas kada živimo u vremenu koje nema određen stil, već fuziju prethodnih stilova i novih trendova, imamo slobodu da u procesu projektovanja i dizajna kroz kombinaciju elementa iz različitih epoha, njihov redizajn i prenamenu stvorimo novi prostor. Smatramo da istorijski stilovi, koji su baza za nastanak mnogobrojnih novoprojektovanih prostora i upotrebnih predmeta, zaslužuju posebnu pažnju i zato smo odlučili da pokrenemo seriju tekstova sa temom „Stilovi u arhitekturi i enterijeru“ gde ćemo vas provesti kroz istorijske epohe i njhove karakteristike, ali istovremeno davati i savremene reference i primere upotrebe.
Zato ćemo, počevši od ovog teksta, da napravimo malu istorijsko hronologiju stilova u enterijeru.